En nu?

If you don’t have trouble paying the rent, you have trouble doing something else. One needs just a certain amount of trouble. (Robert Rauschenberg 1925 – 2008)

Van die off dagen. Die horen er nu eenmaal bij nu en dan. Net als bezorgdheden. Geen mensenleven mogelijk zonder een normale portie problemen. En dan? Dan kan je best bekijken wat je hier en nu nodig hebt om je volgende stap te kunnen zetten.

Is het rusten? En vergeet niet, rusten is een werkwoord. Het is niet de negatie van om het even welke actie je gewoon bent om te doen, het is een actie op zich. Het kan betekenen liggen, zonnen, slapen, de sauna in, muziek luisteren…

Of ben je toe aan een shot inspiratie om je terug op de rails te krijgen? Ga dan op trip, lees dat verhaal of de biografie van die persoon die jou vast iets te zeggen heeft. Of ga naar de bioscoop en kies een film. Ik liet me eergisteren nog betoveren door de magie van Mary Poppins, heerlijk! Verheug je op het concert waar je al zo lang naar uitkijkt, bezoek je lievelingsmuseum, ook al is het donderdagmiddag en heb je het al tientallen keren bezocht. Doe maar. Of laat je verleiden door de uitnodiging naar een voorstelling te gaan die je op het eerste zicht niks zegt. Wie weet wat het je brengt?

Een ontmoeting betekent vaak een keerpunt. Heb je een duwtje in de rug nodig, bel dan de juiste persoon hiervoor en trakteer hem of haar op een kop koffie of thee. Of een pint. Of schrijf je in voor die workshop waar je gelijkgestemden ontmoet of eindelijk die interessante docent ontmoet.

Het kan natuurlijk ook onder de vorm van een opleiding. Leer iets nieuws, oefen iets nieuws, verleg je grenzen, verken nieuw terrein en je bent zo weer op het goede pad.

Of heb je gewoon nood aan beweging, zuurstof, buitenlucht? Trek dan nu je schoenen en jas aan en zet die eerste stap, zonder te weten waar je heen wandelt. Of trek je loopschoenen aan en hup, daar ga je. Of fiets naar het zwembad en trek je baantjes. Of rol je yogamat uit en doe eens een andere sessie dan je dagelijkse routine. Of ga voor dat extra uur op je paard.

Het kan ook eenvoudiger, ga rustig zitten en pak je boek erbij. Voor sommige mensen is lezen precies wat er nodig is om terug op je positieven te komen.

Anderen voelen het dan kriebelen om iets te maken. Gewoon het heerlijke gevoel met je handen bezig te zijn en straks een mooi resultaat te zien. Ook al weet je niet van tevoren hoe het precies wordt. Maak iets, maak het mooi, lekker of wat dan ook, maar geniet ervan.

Een stukje schrijven is een andere vorm van maken. Maar je gedachten de vrije loop laten en ze toevertrouwen aan je klavier of het papier is soms precies wat er nodig is voor de gepaste reset.

Of eventjes in alle rust dat stuk muziek beluisteren. Het helemaal in je opnemen, de trillingen voelen doorheen je hele lijf. En dansen. Of niet, zoals je wil.

Voor velen komt het neer op even gewoon je goesting doen, wat het ook is. En dat doen we eigenlijk veel te weinig. Voor veel kunstenaars vindt dat plaats in hun atelier. Die heerlijke plek waar je met rust wordt gelaten en je je volledig kan overgeven aan je creativiteit, hier en nu. Om compleet de tijd uit het oog te verliezen.

Wat het ook is, stel je de vraag wat je nu kan doen om je volgende stap te kunnen zetten en doe het. Op jouw manier. Wat volgens Alberto Giacometti (1901 – 1966) dan weer onmogelijk is.

“It is impossible to do a thing the way I see it because the closer I get, the more differently I see.”

 

Hierbij een stukje inspiratie, een korte inkijk in de studio van tien twintigste eeuwse artiesten. Waaronder Alexander Calder, Salvador Dali, Willem De Kooning, Max Ernst, Alberto Giacometti, Roy Lichtenstein, Henri Matisse, Pablo Picasso, Jackson Pollock en Robert Rauschenberg. Hopelijk helpt dit vandaag van onder het stof te blazen.