Ik ren dus ik ben
Haruki Murakami (Japans auteur, 1949) hield me deze zomer een prachtige spiegel voor met zijn “Waarover ik praat als ik over hardlopen praat”. Als één van de meest succesvolle auteurs loopt hij elke zomer een marathon en neemt hij elke winter deel aan een triatlon.
Als fervent loper en Haruki fan kon ik dit boek niet laten liggen. Het zit vol waarheid en prachtige inzichten die ik hier met jullie deel. Wie de goesting voelt opkomen het boek ook te lezen, klik dan hier voor de blogpost “ik maak kunst dus ik ben” , over een artiest die wanneer hij iets niet gezegd kreeg met kwast en verf, ook naar de pen greep. Maar lees niet verder.
Wat het lange afstandslopen hem leerde bij het schrijven van romans. En omgekeerd. Op een handig rijtje gezet van één tot twintig, in willekeurige volgorde en doorspekt met citaten van de lopende schrijver.
- Doe wat bij je past. Haruki Murakami is dankbaar voor zijn beperkt aangeboren loop- en schrijftalent. Hij ondervindt een duidelijke link tussen de fysieke en mentale aangeboren eigenschappen. Dat met andere woorden de menselijke geest onder invloed staat van de lichamelijke eigenschappen. Of is het omgekeerd en hebben de geestelijke eigenschappen een effect op de gesteldheid van het lichaam? Of is het zo dat geest en lichaam een directe invloed op elkaar hebben, zodat er sprake is van interactie? Dat noemen ze de aard van het beestje. Romans schrijven is een ongezonde bezigheid. En een ongezonde geest, heeft een gezond lichaam nodig.
- Doe waar je zin in hebt. Op een dag ben ik ineens romans gaan schrijven omdat ik daar zin in had. En op een dag ben ik plotseling over straat gaan rennen omdat ik daar zin in had.
- Hou continuïteit en onderbreek je ritme niet. Hou op op een hoogtepunt. Op het punt dat ik nog een tijdje lijk te kunnen doorgaan, leg ik kordaat de pen neer. Op die manier maak ik het mezelf gemakkelijk om de dag daarna weer aan de slag te gaan.
- Wedijver niet met anderen, maar enkel met jezelf. Wat jij bedenkt en maakt en in de markt zet, is meestal niet te vergelijken met wat en hoe anderen het doen. Stel je eerder de vraag: kan ik aan de finish trots (of iets van dien aard) op mezelf zijn? Gelukkig kennen creatieve geesten hun hoogtepunten op totaal verschillende leeftijden.
- Durf alleen te zijn. Haruki Murakami heeft een verlangen om alleen te zijn dat constant in hem aanwezig blijft. Daarom is het dagelijks uurtje hardlopen van cruciaal belang voor mijn geestelijke gezondheid. Het garandeert me immers een poosje stilte en tijd voor mezelf.
- Beweeg je uit je isolement. Ben je als creatieve solo-ondernemer vaak alleen aan het werk? Voor Haruki is het constant fysiek in beweging zijn een manier om het gevoel van isolement te helen en te relativeren. Al zegt hij er wel bij dat dit instinctief gebeurt, en niet doelbewust.
- Wees vlijtig, geduldig, krachtdadig. Haruki noemt zich eerder een werkpaard dan een renpaard.
- Focus. Als ik iets doe, eist mijn karakter volledige toewijding. Anders vind ik geen rust.
- Voor de zitters, beweeg. Het zittend schrijversbestaan bracht een afnemende lichaamskracht en toenemend lichaamsgewicht. Geldt dat ook voor jou en wil je het nog lang uitzingen? Vind dan een manier om fit te blijven en je lichaamsgewicht binnen de perken te houden.
- Doe het op jouw manier. Ik heb nooit kunnen verdragen dat ik iets moest doen dat ik niet wilde op een moment dat ik het niet wilde. Als men mij daarentegen laat doen wat ik graag doe, op het moment dat ik het wil, dan doe ik het met meer overgave dan de meeste mensen.
- Vind je eigen routine. Haruki’s routine bezorgde hem een nieuw leven van eenvoud en regelmaat. Als je er niet in slaagt om tegen een bepaalde leeftijd voor jezelf zo’n strikt systeem te ontwikkelen, gaat je leven focus en scherpte missen.
- Kies je relaties zorgvuldig. Haruki Murakami voelt niet de behoefte veelvuldige sociale contacten te onderhouden. De belangrijkste relatie in mijn leven moest ik niet opbouwen met een bepaald iemand, maar met een onbepaald aantal lezers.
- Gebruik de 80/20 regel. Bij elk boek groeide mijn lezerspubliek. Ik had van bij het begin veel fervente lezers. Ik had met andere woorden mijn 10% vaste klanten te pakken.
- Oefening baart kunst. Oefen je spieren en hersenen. Als je een lange tijd aan hardlopen doet, krijg je een heel ander spierstelsel. Als je dag na dag, jaar na jaar romans schrijft en publiceert, heb je je hersenspier en verbeeldingskracht uitstekend geoefend. Ook Chuck Close stelt een bewonderenswaardig voorbeeld hierin.
- Heb geduld. Op de snelweg van het leven kun je niet de hele tijd op de inhaalstrook rijden.
- Formuleer de essentie. Binnen de persoonlijke beperkingen waarmee je zit opgezadeld je energietank op een min of meer doeltreffende manier opgebruiken, dat is de essentie van hardlopen, en het is tevens een metafoor voor het leven (en in mijn geval ook voor het schrijven).
- Wees enthousiast. Wat de moeite waard is om te doen, is de moeite waard om met enthousiasme te doen (in sommige gevallen zelfs met te veel enthousiasme).
- Schrijf je gedachten neer. Tijdens het schrijven denk ik over de dingen na. Het is niet zo dat ik mijn gedachten in een tekst giet – nee, terwijl ik aan een tekst bezig ben, spelen er allerlei gedachten in mijn hoofd. Via de handeling van het schrijven vorm ik ideeën. En door te herschrijven verdiep ik die ideeën.
- Brand niet op. Ik heb geen tijd voor een ‘burn-out’. Daarom blijf ik hardlopen, ook al zeggen ze dat ik daardoor geen echte kunstenaar ben.
- Word schoon oud. Blijf rennen tot de finish en blijf leren van jezelf. Hoe oud je ook wordt, zolang je leeft doe je nieuwe ontdekkingen over wie je bent. Hoelang je ook naakt voor de spiegel staat, je binnenkant blijft verborgen.
“Misschien is het een vervelende eigenschap, maar ik ben iemand die pas goed vat krijgt op de dingen als ik ze opschrijf.”
is één van de eerste zinnen die ik markeerde in dit boek. Wat precies de reden is waarom ik zo hou van bloggen. Blij terug aan de gang te zijn.
Wat is jouw manier om je lichaam en geest in evenwicht te houden? Hoe schakel jij je lichaam in ten voordele van een bloeiende creatieve praktijk?
