Iedereen komt wel eens droog te zitten. Je ideeën zijn niet meer fris en je moet zo hard werken om ze te vinden. Lastig allemaal. Ik blog zo goed als wekelijks en mijn omgeving drukt al eens bewondering uit voor de ononderbroken inspiratie die ik hierbij aan de dag leg. Wat vaak gepaard gaat met een vragende blik. Afgelopen weekend nog. En dat zette me aan het denken.
Hoe kunnen we zorgen voor een blijvende stroom aan ideeën? Of het nu is om over te schrijven, een idee voor een aanpak rond een project of om daadwerkelijk iets te maken. We hebben allemaal ideeën nodig. Op sommige momenten heel hard zelfs.
Creativiteit kan je bekijken als het combineren van stukjes inspiratie hier en daar tot nieuwe creaties of ideeën. Wat betekent dat de kwaliteit van je creatie rechtstreeks bepaald wordt door de kwaliteit van je inspiratie. Garbage in, garbage out. Toch?
We hebben er alle belang bij de stroom van inspiratie gaande te houden. Maar evenzeer om er voor te zorgen dat het een kwalitatieve stroom is. En niet enkel wat je voortdurend ziet, soms leest en af en toe deelt via je social media. Maar bewuster. We krijgen een hoop ongevraagde stimuli binnen. Net daarom is het zo belangrijk je eigen stimulistroom te organiseren.
Nu ben ik altijd wel een boek aan het lezen. Heb toneelvoorstellingen, concerten en expo’s gepland. Ben geregistreerd voor meer nieuwsbrieven dan ik kan lezen. En ook op de social media ben ik actief. Maar mijn echte inspiratie, dat zijn mijn helden. Met en voor hen ben ik een bijzonder bijproject aan het opstarten. Het heeft allemaal te maken met onze helden van hier en nu. Maar meer daarover een andere keer.
Wat er belangrijk is, is de constante stimulistroom bewust te sturen. En een heel fijne manier om dit te doen is door aan mensen die je waardeert te vragen wat hen inspireert op dit ogenblik. Maakt niet uit of je die persoon al lang kent of nog maar net. Zolang het maar een interessant persoon is. Mensen zijn steeds bereid hun inspiratie te delen. Want er naar vragen staat gelijk aan oprecht interesse tonen.
Wat mij de laatste dagen inspireerde is:
- De Rothko tentoonstelling in het Gemeentemuseum Den Haag aangevuld met “Mark Rothko” van Annie Cohen Solal
- De verbluffende collectie van het Mauritshuis in Den Haag, aangevuld met een stuk uit de Frick collection uit New York.
- ’t Puttertje van Donna Tartt. Een kanjer van een meesterwerk (925 pg’s) waar ik sinds ik terug ben uit Den Haag elke vrije minuut van de dag naar grijp en waarin de werken van bovenstaande huizen eervol aan bod komen.
- Kunst in de cinema over “Rembrandt” (een aanrader) ter voorbereiding op het bezoek aan “Late Rembrandt” in het Rijksmuseum te Amsterdam. Mijn eerste ervaring met deze kunstdocumentaires in Kinepolis is voor herhaling vatbaar. Zowel als voorbereiding op een bezoek of ter vervanging van een onmogelijk bezoek aan een knappe expo is het een waardevolle ervaring.
Ziezo. Nu heb je mijn input. Aan wie zal jij het vragen de komende dagen? Maak alvast een kort lijstje en contacteer hen. Dit kan in een telefoongesprek, maar ook gewoon via een mailje. Wat is het beste dat ze onlangs zagen, lazen, hoorden? Je zal verbaasd staan hoe gul ze hun inspiratiebronnen delen. Maak er een lijstje van om op regelmatige basis aan te vullen. En mocht je iets ontdekken dat een impact op je heeft. Vergeet dan niet je vriend of kennis te bedanken. Dat smeedt banden.
Een andere reden waarom je een tekort aan ideeën ondervindt, kan zijn omdat je te lang niet meer geoefend hebt. Pauze inlassen is goed, maar best niet te lang. Hoe langer je pauzeert, hoe moeilijker om er terug in te komen. Dat hebben we allemaal al wel eens ondervonden. Regelmatige oefening doet wonderen. Niet alleen voor je kunde en vaardigheden, maar ook voor je ideeën en inspiratie. Wat de reden vormt waarom ik de regelmaat van mijn blog aanhoud. Wat kan ik zeggen aan mijn lezers na neem nu enkele weken of maanden niks geschreven te hebben? Alleen maar excuses. Want het signaal dat ik hiermee geef is dat ik niks te vertellen heb. Niks interessants te delen heb. Geen waardevolle inzichten meer opdeed. Hen vergeten was. Of toch onvoldoende belangrijk vond. Of dat ik ermee opgehouden ben. En dat is natuurlijk het laatste wat ik wil. En inderdaad, hoe meer ik schrijf, hoe meer onderwerpen ik vind om over te schrijven. Zalig toch! De deugd van routine. Ook de inspiratie ontsnapt er niet aan.
H. Mattheus en de Engel, 1661, olie op doek, Rembrandt.
Rembrandt’s Moeder aan het lezen, 1629, Rembrandt
H. Paulus in de gevangenis, ca. 1627, Rembrandt
Bronnen:
- Todd Henry, A Simple Question That Will Keep You Inspired, 18/9/14 op Accidental Creative.
- Alyson Stanfield, Out of Practice: The Physics of Your Art Business, 18/9/2014 op Art Biz Blog.
