Bij het begin van het nieuwe jaar heb ik traditiegetrouw een hoofd vol plannen. Dan hou ik ervan nieuwe gewoontes te starten. En oude gewoontes op te rakelen. Tja, ben nogal een gewoontebeest. Maar gelukkig hoofdzakelijk van goede gewoontes. Vind ik zelf althans. Zo’n oude gewoonte die ik heb is om eventjes terug te duiken in sterke inspiratiebronnen. Om onvermijdelijk bij Picasso te belanden. Picasso, die ook wel eens de eerste moderne meester in de kunst van de self-branding wordt genoemd.
Bernd Kreutz geeft in zijn boek “Die Kunst der Marke” (2003) aan dat het idee van de kunstenaar als merk van Picasso komt. Op een bepaald ogenblik besefte Picasso als eerste dat het niet volstond om extreem getalenteerd te zijn als kunstenaar. Aanvankelijk was het uitsluitend zijn kunst die het publiek fascineerde. Nadien even zeer zijn persoonlijke rijkdom (zijn brand value). Beide fascinaties hebben de test der tijd doorstaan. Dat heeft hij te danken aan zijn buitengewoon talent en karakter. Wat resulteerde in een onovertroffen productiviteit, heerlijke verhalen en een indrukwekkend oeuvre.
Ik heb er geen idee van of hij onderstaande facetten van zijn carrière bewust om commerciële redenen zo organiseerde. Maar zijn aanpak is opmerkelijk doelgericht en succesvol gebleken.
- Geboren te Malaga op 25 oktober 1881 als Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso, veranderde hij zijn naam naar “Picasso”. Een briljant stukje brand management, maar toen heel ongewoon om de naam van je vader niet verder te gebruiken. De Spaanse schilder Diego Velasquez (1599 – 1660) is hier trouwens ook een voorbeeld van.
- Picasso verliet zijn thuisstad Malaga wegens onvoldoende interessant qua kunstverzamelaars en trok naar Parijs en Barcelona. Hij besliste te leven en werken waar zijn markt te vinden was.
- Hij controleerde de verhouding tussen de productie en distributie van zijn werk. Hij hanteerde zeg maar de “premium product strategie” zodat de markt niet kon overspoeld raken door zijn werk waardoor de waarde zou dalen van elk afzonderlijk werk. Maar hoe rijmde hij dit met zijn hoge productiviteit en uitgebreid oeuvre?
- Wel, hij hield de vraag hoog door voortdurend van stijl te wisselen en te innoveren. Waarbij de kunstverzamelaars netjes hun plichtsbewustzijn volgden bij de vervollediging van het oeuvre van Picasso in hun collectie.
- Heel belangrijk is dat Picasso de macht van de media en de kracht van networking begreep.
- Hij gaf freebies aan de kunsthandelaar Ambroise Vollard en de schrijfster Gertrude Stein, wat hem een heel trouwe relatie met hen opleverde.
- Hij liet zich uitsluitend fotograferen door de beste fotografen van zijn tijd nl. Robert Doisneau, Irving Penn en Man Ray. En vaak in een eenvoudig horizontaal zwart/wit gestreepte trui of t-shirt met recht ingezette schouders.
- Hij slaagde erin “Guernica” (1937) tot het beroemdste schilderij van de 20ste eeuw te maken.
Wat zijn jouw inspiratiebronnen en wanneer ben je er voor het laatst ingedoken? Of gedeeld met anderen?
(Portret van Ambroise Vollard, 1910, 36 x 25.5 cm, Pushkin Museum van Schone Kunsten, Moskou, Rusland – Portret van Gertrude Stein,1906, 100 x 81,3 cm, The Metropolitan Museum of Art, New York, U.S.A. – Picasso door Robert Doisneau)
Bron: “The first modern master of the art of branding”, Stephen Bayley en “Picasso”, Patrick O’Brian
