Voeding

Garbage in, garbage out. Er is iets van. Nu ben ik gelukkig selectief in wat er mijn hoofd binnenkomt. Onze mentale capaciteit is beperkt, het leven te kort en mijn liefde te groot om er onzorgvuldig mee om te springen. Maar mijn inspiratie-emmer voelt me te licht aan de laatste tijd. Ik heb mezelf een beetje ondervoed de afgelopen maanden door steeds voorrang te geven aan alles wat nog moet gedaan worden. Ik beken, ik ben slaaf van mezelf. Maar die ondervoeding, dat voelt niet goed, dus tijd voor voeding voor mijn hoofd en hart. Wees gerust, mijn lichaam krijgt nooit de kans te lijden aan ondervoeding.

Je kan je hoofd en hart op veel manieren voeden. Buiten ons ligt er een hoop voeding voor het rapen. Nieuwe ervaringen zijn heel krachtig. Leren surfen en die eerste golf succesvol pakken. Of Italiaans leren en je gezelschap er mee verbluffen op vakantie. Of je eerste zelfgedraaide pot. Die vergeet je niet makkelijk. Nieuwe ervaringen zijn bouwstenen voor ons zelfvertrouwen. Nieuwe mensen ontmoeten hoort daar natuurlijk ook bij. Denk maar aan het gevoel verliefd te zijn, daar kan weinig tegen op.

Het absorberen van kennis is ook een manier om jezelf te voeden. Boeken lezen, deelnemen aan workshops, opleidingen volgen, lezingen bijwonen. Allemaal erg voedend en belangrijke schakels in je groeiproces. Ook in ons hart worden we gevoed.

Er zijn onvergetelijke emotionele verbindingen waar we weken mee verder kunnen. Het gevoel tot een groep te behoren waar je om geeft, troost te mogen ontvangen van een dierbare. Steun en tips gratis aangeboden krijgen door een vreemde, liefde voelen in een innige omhelzing, opwinding delen bij de start van een nieuwe spannende ervaring, dankbaarheid voelen van een kind enz.

Nieuwe bezittingen kunnen ook voedend zijn. Sommigen komen in beweging door die nieuwe digitale piano, anderen door een nieuw paar loopschoenen of een juweel dat je eindelijk kan dragen.

En voor sommigen is schoonheid enorm voedend. Zo zie je mensen nog dagen nagenieten van een goed concert. Anderen zorgvuldig genieten van een unieke pentekening van hun favoriete artiest. Of als publiek samen genieten van een hilarische voorstelling. Allemaal schoonheid die eens mens tot een beter mens maakt.

Ook binnen in onszelf ligt er een schat aan voeding. Al is dat meestal niet de eerste richting waar we gaan zoeken. Door jezelf ruimte in je agenda, stilte in je omgeving, hoofd en hart te gunnen, dient de voeding zich automatisch aan onder de vorm van inzichten, vragen of ideeën. Door leegte te omarmen, verwelkom je nieuwe voeding. Verstillen, vertragen en naar binnen kijken is als het ware een uitnodiging om gevoed te worden. Ontspannen is een gevoel van ruimte ervaren. Sommigen doen dit onder de vorm van mediatie of yoga. Voor anderen zijn het repetitieve bewegingen die het doen zoals wandelen, lopen, fietsen, zwemmen, boksen. Interessant wordt het wanneer we dit zeer regelmatig doen. Bv. dagelijks een eindje lopen, dagelijks een stukje schrijven, dagelijks een schets maken…

Ik kies voor een dagelijkse haiku omdat het me op een speelse manier bewust laat worden van de ogenblikervaringen die zich intussen veelvuldig aandienen. En het is heerlijk er door te verstillen, nauwkeurig waar te nemen en daar bewust van te genieten als kleine ontsnappingen aan de dagelijkse routine. Dat haiku schrijven bezorgt me een plezierige combinatie van verwondering en woordspielerei.

Hoe plan jij je hart en hoofd te voeden de komende weken? Waardoor raak jij geïnspireerd en wat wil je hier graag over delen? Ik ben benieuwd.

P.S.: Afgelopen weekend las ik een interview in De Standaard waarin er met Philipp Blom in de toekomst werd gekeken. Je wordt er niet meteen blij van, maar het is een heel scherpe analyse van de toestand van de wereld. Ik geef jullie hieronder de laatste vraag en zijn antwoord mee. En wees gerust, het eindigt op een positieve noot.

Wat zou u een tiener op dit moment aanraden?

Leef passioneel, dat is het allerbelangrijkste. En beoefen een ambacht. Ik wil niet zeggen dat iedereen schoenen moet gaan lappen. Het is meer een houding tegenover de wereld: leer iets, doe je best, doe iets waar je trots op kan zijn. Dat is geen kwestie van nostalgie. Ook een computercode kan ambachtelijk zijn. Het is begrijpen dat je altijd deel uitmaakt van een geheel dat groter is dan jezelf. En vervolgens probeer je, binnen dat geheel, elke dag grenzen te verleggen. Volgens mij is een ambachtelijke benadering van het leven een goed uitgangspunt om te begrijpen dat niet alleen winst en consumptie tot bevrediging kunnen leiden. Het is een manier om zin te geven aan dit bestaan. Daar kan ook een nieuwe maatschappij uit voortkomen. En dat is toch wel optimistisch, niet?

2 reacties op “Voeding

  1. Dank je voor de mooie woorden, Charlotte.
    Ik lees je graag, ook al denk ik soms er niet de nodige tijd te hebben.
    Ze vormen steeds een boeiende ‘voeding’, om het met je eigen woord te zeggen.

    Hierbij een antwoord op je vraag naar inspiratie; een ervaring die me een erg goed gevoel heeft gegeven. Geïnspireerd door een restaurantbezoek waar met eetbare (on)kruiden werd gewerkt, ging ik ’s morgens vroeg vlierbloesem plukken en maakte er een heerlijke siroop van. Ik heb toen enorm genoten van het overweldigende vogelconcert tijdens de ochtendwandeling, van het bekijken en besnuffelen van de mooie bloesems en hun bijzondere parfum, van het experimenteren met de siroop in allerlei gerechtjes en drankjes en ook van het feit dit zelf gemaakt te hebben en het te delen. Het verraste me hoeveel plezier ik hieraan heb beleefd en meteen kreeg ik zin me nog meer te verdiepen in al die eetbare kruiden.

    Benieuwd naar meer…

    1. Oh Inge, dit klinkt als echt iets voor jou. Ik zie het zo voor me. Heerlijk dat je zo geniet van de verwondering over de natuur en de kleine dingen.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *