Werk, werk en nog eens werk

Wanneer is een project goed genoeg om door te gaan en wanneer is iets onvoldoende goed om het verantwoord overboord te gooien? En wanneer is het genoeg geweest en heb je genoeg werk gestopt in één bepaald project? Ik hoor wel vaker mensen twijfelen aan opdrachten waar ze op dat moment volkomen in geëngageerd zijn. Maar toch? Zal het stand houden denken ze gedurende het hele proces van creatie en productie. En ze doen maar voort en voort en voort.

Leonard Cohen (1934) de Canadese dichter, folksinger-songwriter en schrijver stelt een goed voorbeeld in dit artikel van Maria Popova. Hij getuigt van een uitzonderlijk sterke werkethiek. Hij is voortdurend aan het werk en heeft veel tijd nodig om een song af te werken. In inspiratie gelooft hij niet. Het is volharding alom. Hij vergelijkt het schrijven van een song met het slijpen van een edelsteen. De ruwe steen heb je helemaal te slijpen vooraleer je kan zien of hij schittert of niet. Dus voelt hij zich niet te beroerd om soms complete songs op te geven. Na al het harde werk.

Zijn visie op de rol van muziek in het menselijk leven omschrijft hij heel mooi.

“There are always meaningful songs for somebody. People are doing their courting, people are finding their wives, people are making babies, people are washing their dishes, people are getting through the day, with songs that we may find insignificant. But their significance is affirmed by others. There’s always someone affirming the significance of a song by taking a woman into his arms or by getting through the night. That’s what dignifies the song. Songs don’t dignify human activity. Human activity dignifies the song.”

Leonard Cohen is een prachtig voorbeeld van hoe de combinatie van een zinvol doel met een stevige werkethiek maken dat je je best mogelijke werk maakt. Opnieuw een pleidooi voor de waarde van het proces. En niet voor de externe erkenning. En geloof nu maar niet dat deze overtuiging een garantie is voor een feilloos parcours. Integendeel. Ook daar is hij een levende illustratie van.

“There is a crack in everything. That’s how the light gets in.”

Onderstaande zalige repliek op de vraag of hij kan zingen (en nog meer heerlijk gevatte en grappige uitspraken van deze woordengoochelaar) komt uit dit interview ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag.

 “Well I think that if the song is really good and it’s your own, then what comes out is music.”

Hoedje af man. You’re my man!

LeonardCohen_portret

 

Bij welke projecten of activiteiten weet jij van geen ophouden? Wat is de rol van jouw werk in het leven van je klanten en publiek?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *