Uitzoomen

Het was lang geleden – en dat had niet alleen met de lock down te maken – dat ik nog eens van mijn sokken werd geblazen door het beeldend werk van een Belgisch kunstenaar. Het zal geleden zijn van de solotentoonstelling “La Pelle” van Luc Tuymans tijdens de Biënnale van Venetië afgelopen winter. Maar deze “Exit” van Kris Martin (1972) in het S.M.A.K. is indrukwekkend.

Nu we uit de lock down komen, voel ik hoe goed het me deed uit te zoomen tijdens die maanden van “in uw kot blijven”. En dat uitzoomen, dat is precies wat Kris Martin doet in zijn werk. Hij schept afstand, biedt een ander perspectief, verbeeldt monumentaal of minuscuul de grote levensthema’s zoals vergankelijkheid, identiteit en dood.

Zijn beeldend werk ontsnapt uit het brein van een bijzonder denker en is tegelijk echt fysiek voelbaar. Bovendien bespeelt hij mechanismen zoals herkenning en vervreemding om ons te doen stilstaan bij de grotere vragen. En hadden we die niet net aan ons hoofd dankzij het uitzoomen tijdens de lock down?

Wat ik werkelijk betreur, is dat ik de Van Eyck tentoonstelling niet heb kunnen bezoeken omwille van de lock down. Maar groot Van Eyck bewonderaar als hij is, integreert Kris Martin Van Eyck op een eigentijdse en relevante manier in de expo. In ‘Eve and Adam’ (2017) doet hij ons op een andere manier kijken naar deze twee figuren uit ‘De aanbidding van het Lam Gods’ (1432) van Hubert en Jan Van Eyck. De kunstenaar toont enkel de gezichten van Adam en Eva, die zich verrassend genoeg van elkaar afwenden. Wat ons een universeel en tijdloos beeld van man en vrouw toont. Wie had de afgelopen maanden al niet eens de behoefte weg te kijken van haar of zijn levenspartner?

Eve & Adam,2017, foto’s gemonteerd tussen plexiglas, tweeluik, Courtesy of the artist ‘Een vrouw en een man.’

En mocht je je tijdens de lock down vragen hebben gesteld rond het voortbestaan van de mensheid, dan had je beter voor de bijtjes gezorgd nu je toch tijd had.

Bee,2009, goud, Courtesy of the artist
‘Een gouden afgietsel van een dode bij als pars pro toto van een mondiale ramp. Als de bijen uitsterven, is ook de mensheid ten dode opgeschreven.’

Na 20 jaar zijn werk voornamelijk in het buitenland getoond te hebben, is deze solo-tentoonstelling in het S.M.A.K. reden tot feest voor Kris Martin. Dus feest, dat ook. Met confetti!

Festum II, 2010, brons, Courtesy of the artist, ‘Confetti is vergankelijk, maar deze versie in brons is eeuwig. Wij zijn vergankelijk.’

Mis het niet, nog tot 3 januari 2021 in het S.M.A.K. in Gent.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *