Het plan was een post te schrijven over succes. Over de angst voor succes, het geloof in succes en dit gelinkt aan één van mijn helden, David Bowie naar aanleiding van zijn nieuw album “ The next day” en de “David Bowie is” expo in Victoria & Albert te London. Maar. Mijn hoofd loopt over. En mijn batterij is halfleeg. Zo voelt het. Niet half vol, maar half leeg. Wat nu?
Ok, wijziging van de plannen. Ik beslis te werken met wat er is, niet met wat er zou kunnen zijn (als ik heel erg mijn best doe, tempo en concentratie opdrijf en de lat lager leg). En ik kom uit bij Tony Schwartz en zijn “myths of the overworked creative”. Niet dat ik overwerkt ben, eerder wat “onderslapen”. Mijn tijd is beperkt, to do lijst nog steeds te lang, ideeën op en mijn energie vloeit niet.
Dus over naar de voornemens voor de komende week. Want het is tenslotte al vrijdagnamiddag. En die zijn werken, groenten, fruit, paaseieren, lopen, kinderlijk plezier, buiten, hopelijk wat licht en zon, lezen, veel slaap en veel aandacht. Klinkt simpel, maar lukt me zeker niet altijd. Want ik durf me ook al eens te mispakken aan één van die mythes waar Tony Schwarz het over heeft.
En jij? Hoe regel jij jouw hernieuwbare, innerlijke energie?
Voelde me niet alleen onderslapen maar ook stevig overwerkt… Heb twee dagen alles laten vallen en een hele lange eenzame strandwandeling gemaakt in de kou. Ben ervan teruggekeerd als een vat vol energie. Hopelijk blijft het duren