In “Just Kids” (Harper Collins Publishers, New York, 2010) schrijft Patti Smith (1946) over haar tijd met Robert Mapplethorpe (1946 – 1989) in New York. Hun verhaal speelt zich af tijdens de late jaren 60 en 70. Interessante maar vreemde tijden, in en rond het legendarische Chelsea Hotel en de Andy Warhol Factory.
Patti Smith is zangeres, muzikant, performer, dichteres, kunstenares en activiste. Ze woont en leeft vandaag in New York. Robert Mapplethorpe was visueel kunstenaar en beroemd fotograaf. Op 42-jarige leeftijd overleed hij aan AIDS.
Dit verhaal is in de eerste plaats een liefdesverhaal, dat toont dat de liefde voor een artiest door zijn “kunst” gaat. Beide zijn onbegrensd trots op elkaars succes. Wat ze voor zichzelf droomden, droomden ze voor de ander.
Patti werd als eerste beroemd, en ook het langst. Robert pas later en korter. Maar voor ze de status van succes bereikten, hebben ze samen de artistieke overlevingstocht afgelegd. Eén en al toewijding aan hun kunst, zichzelf, aan elkaar. Ze waren elkaars muze en inspiratie, elkaars gelijke en tegenpool, samen en apart. Maar altijd verenigd in hun rotsvaste overtuiging “there will always be us”.
Meer heb ik daar niet over te zeggen. Alleen, lees dit boek en geniet van hun verhaal.
