Deze keer begin ik graag met een anekdote die ik overneem uit “De wijsheid van het niet weten – voorbij de illusie van zekerheden” van Estelle Frankel. Het gaat over Paul McCartney.
“Toen Paul McCartney op een ochtend in 1964 wakker werd in het huis van zijn vriendin, liep hij naar de piano en begon de akkoorden te spelen van een melodie die hij de nacht ervoor in een droom had gehoord. Aanvankelijk was hij er niet zeker van of hij het werkelijk zelf had gecomponeerd. Bezorgd dat hij de melodie ergens anders had gehoord en de bron ervan vergeten was, vroeg hij aan al zijn vrienden of ze de melodie herkenden. Pas nadat ze hem herhaaldelijk hadden verzekerd het niet eerder te hebben gehoord, besloot hij dat het zijn eigen originele compositie moest zijn – één die hij in de volledige vorm in de droomstaat ontving. Het zou meer dan een jaar duren voordat McCartney een lied schreef voor de melodie die hij tot die tijd “Scrambled Eggs” noemde, omdat deze combinatie van drie lettergrepen paste bij het ritme van de eerste regel. Toen “Yesterday”uiteindelijk in 1966 op singel uitkwam, werd het snel het meest gespeelde liedje op de radio, en dat acht jaar op een rij. Sindsdien hebben meer dan drieduizend artiesten versies van dit liedje opgenomen – meer dan van enig ander liedje in de geschiedenis van songwriting.”
Dit is een prachtig voorbeeld van hoe een idee (of creativiteit in het algemeen) ontstaat uit een plek waar we met ons verstand niet bij kunnen. Soms vanuit de onbewuste droomstaat. Soms vanuit het schijnbare niets, voorbij het denken.
Je hebt misschien al ondervonden dat je creativiteit opkomt op momenten wanneer je het minst geconcentreerd bent. Het creatieve proces (en bij uitbreiding het leven, want wat is het leven anders dan een creatief proces?) is vaak een combinatie van overgave en strijd, van moeiteloze ontvankelijkheid gevolgd door aanhoudende inspanning.
Sommigen hebben moeite met het doorzetten van de aanhoudende inspanningen, anderen met het in de toestand komen van moeiteloze ontvankelijkheid. Maar beide zijn even belangrijk.
Hoe en hoe vaak bouw jij “witjes” (dat zijn blanco momenten in je agenda/dag die je helemaal vrij op het moment zelf mag invullen) in in jouw leven? Ze zijn cruciaal in je doen wie je bent. Ze maken van jou een levenskunstenaar.
